Aan tafel bij familie in de Graansilo met uitzicht op het wijde IJ. Ik zit er met mijn rug naar toe en ineens roept mijn schoonzus “Mis mij niet”.
Ben even in verwarring, ’t heeft iets poëtisch. Zij ziet het op de pont staan die net voorbij vaart. Ik draai me om. Aah, de pont niet missen. Later landt de hele realiteit; het gaat over een proef van de NS met een aftelklok op de perrons, om vertragingen en irritaties door laatkomers te voorkomen.
Toch lijken de drie woorden uit het hart van de pont te komen. Ik denk dat het bij iederéén eerst op je gevoel werkt, voordat je de mededeling met de pont en openbaar vervoer in verband brengt. Op die dubbele betekenis is volgens mij bewust gezinspeeld, zodat het beter blijft hangen. Mooie vondst.
Mis mij niet … als ik een jaar op de grote vaart zit, als wij uit elkaar gaan, als ik een tijd in Kenia ga werken, als ik afscheid van het leven neem. Leef je eigen leven vol en ‘mis mij niet’. Ik voel er bijna een liedtekst in van Maarten van Roozendaal.