Er staat een bus buiten. Die staan er vaker. Glazenwassers, stratenmakers, ouderenvervoer. Maar deze? Binnen brandt licht. Er beweegt iets, een kapmantel met een patroon van allerlei kapper-accessoires. Laatste stuiptrekking van het Coronatijdperk?
Vanuit mijn eerste verdieping duurt het even voordat ik het door heb. Een kapperbus. Ik concentreer me op wat er gebeurt. Maak van mezelf een gluurder. Onbespied maak ik foto's. Het mondkapje van de klant laat zich nog net even zien. De kapper staat klaar met zijn tondeuse. Zijn rubberen handen vangen het licht. Wordt het 'n kapsel van nu: extreem opgeschoren, maar bovenop een flinke bos haar?
Nadat ik mezelf en vrienden al lange tijd knipte, heb ik een kapperscursus gevolgd. Ik knip nog steeds mensen bij mij thuis, al blijft het een beetje behelpen. Ik zie mezelf ook wel in zo'n bus.
Nu loopt er een vrouw langs, ze blijft staan. De verlichte kapsalon op straat trekt ook háár aandacht. Met verbazing bekijkt ze de mannen binnen. Ze lijken het niet te merken.
… Er kwam eens 'n man met te lang haar, zonder jas naar buiten. Op de parkeerplaats voor de deur ging hij naar de kapper. 'n Uurtje later steekt hij fris en verzorgd de sleutel weer in het slot van zijn huisdeur.