We huurden een huisje bij Bocholt. Daar moest je een heel eind fietsen voor je boodschappen. In Spork stond gelukkig een aankondiging: 'Der kleine Dorfladen'.
Je verwacht een gezellig buurtsupertje. Maar binnen, geen kip te zien. Alleen rondom allerlei automaten. En als contrast nog één verlichte digitale foto van hoe het er ooit was. Liefst kies je meteen eieren voor je geld en wil je wegwezen.
Maar misschien toch 'n uitkomst voor de buurt om aan broodnodige producten te komen. 24/7 Verkrijgbaar: worsten, grillvlees en BBQ-sauzen, kant en klaarmaaltijden, alles voor ontbijt, kratten bier, sigaretten, zoetigheid, diervoeding en visbenodigdheden, zoals bakjes vol maden! Er wordt voor ons beslist wat we nodig hebben. En … nergens aankomen, alleen kijken en kopen.
Het contact en de emotie worden geschrapt. Het lijkt bijna science-fiction. Maar al in 1888 werd de automatiek voor fastfood 'uit de muur' bedacht door de Berlijnse ingenieur Max Sielaff. Vrij snel daarna doken ze in heel Duitsland op. Vanaf 1902 ging zijn bedrijf 'Automat' ook aan de Verenigde Staten leveren. Voor snacks en later ook taarten en gebakjes. In de jaren 70 verdween daar het muureten; McDonald's en Burger King namen het over.
Maar Nederland houdt er gek genoeg aan vast. Voor de automaat op het station zie ik nog net een arm een warme frikandel aanvullen. Klepje open, die is voor mij!