Een rustmoment, je komt niemand tegen. Niet te koud. Dan loop je een langere weg dan nodig om bij je supermarkt te komen. Net voor het donker nog even lekker buiten zijn. Verrassend licht, even, alleen voor mij. De zon neemt afscheid en doet sommige plekken nog even opgloeien. De hoogste takken van 'n boom ketsen het warme licht terug en wuiven de zon gedag.
In de verte vangt het hoogste appartement dankbaar de gouden avondgloed, die werkt op je gemoed. Zou me niet verbazen als een stel daar nu spontaan een dansje maakt.