Maar even naar de invaliden toilet. Geen rij en lekker ruim. Ik wilde net m'n tas ophangen, toen ik hem zag.
Het mannetje. En spring, spreid-sluit spreid-sluit, Nederland in Beweging.
En … draai je torso naar rechts en links, rechts-links. Ik kan ze zien als staand of zittend mannetje, en met een beetje meer fantasie dat net andere standpunt rechts, zelfs als knielend. Ik moet nodig ook weer eens aan de slag.
Als ik klaar ben en naar buiten ga, wacht er een oude man in rolstoel. Ik houd de deur voor hem open. Stiekem hoop ik dat hij het haakje niet ziet of in ieder geval niet dat springende mannetje. Onzin! Misschien moet ie er wel om lachen. Ziet hij dat mannetje zittend z'n oefeningen doen, voelt hij zich gestimuleerd en gaat hij vrolijk naar huis.
Of hadden ze die verlichting iets strategischer moeten plaatsen?