In een smal straatje zit hij op een zonnig Frans terrasje. Op weg naar zijn primitief rotshuisje in de Gorges du Tarn. Eend 'voor de deur'. Even 'n fotootje maken.
De diepte in deze foto lijkt verdwenen. Al het Franse op elkaar gedrukt. De eend is ingesloten. Fiets achterop. Weinig afstand, waardoor z'n luxe Citroën Azam 6 nog groter lijkt. De rondingen en het aluminium van de sierstrips zie je terug in de leuningen van de terrasstoelen.
De eend uit 1967 ziet er uit als nieuw. De originele kleur heeft inmiddels een zijdezachte glans. Toen ie 15 was, waren zijn buren de eigenaars. Om de week mocht hij hem wassen, tot ze hem inruilden. In '76, bijna 18, kon hij hem bij de garage, zelf kopen. Nu is hij 65 en heeft ie hem nog. Naast veel soortgenoten.
Hij en z'n vriend renoveren al eenden zo lang ze samen zijn. Hij het motorgedeelte, z'n vriend het plaatwerk. Elk onderdeel gaat liefdevol door hun handen. In hun volle garage bewegen ze zich behendig tussen al hun auto's door.
Mijn broer had ook een deux chevaux, een lichtgrijze. In 1973 verhuisde hij zijn hele kamer-inboedel in één keer van Tilburg naar Amsterdam. Het dakje opgerold, klapraampjes omhoog en ik mee. Ging er allemaal in. Toet-toet, Amsterdam, here we come!