’s Avonds, in een wijkje in Noord. Een hoekwoning. Ze zijn weer bezig met wegopbrekingen. Er staan afzettingshekken, gesloten-voor-alle-verkeer borden. De witte strepen op de straat om vaart te minderen. En rechts de kleine Canta. Verkeer is stilgezet.
Toch voel ik hier door het beschermende donker, intimiteit. Rugdekking van het huis. De lamp met de lichtstralen, die het tafereeltje net genoeg oplicht. De schotten met blauw, het kerstige rood. Het oogt als een warme beschermde plek. Kerst is natuurlijk het feest van ‘t Licht en ik mis hier ‘n ster van Bethlehem, lampjes en brandende kaarsen. Maar de kerstkitsch die je nu overal in Noord ziet, soms zo overdadig dat het wel weer prachtig is, mis ik hier niet.
Ik stel me in dit decor een ‘Kerstgroep’ voor, of enkele mensen samen uit de buurt, met zachte ‘wollen’ mutsen en een beker warme drank.