Een kassengebied voor bloemenkwekers. De open luchtramen zijn gedicht met gaas. Net accordeons.
Kwetsbare transparante glazen huizen voor bloemen. De veranderende kleuren, zichtbaar maar beschermd. Voor de ventilatie staan alle ramen op gelijke stand open, maar ook weer niet echt. De openingen zijn afgedekt met flexibel horrengaas. Daar kan geen bladluisje doorheen. De plissé geeft de nodige speelruimte voor een wisselende raamopening.
Als de avond valt, gaan de daglichtlampen aan. Als het maar dag blijft, gaat de groei sneller. Betere opbrengsten van je product. Toch valt de donkere nacht als een deken over de glazen daglichtstad.
Ik stel me voor dat 's nachts één harmonicaraam langzaam dichtgaat en een lange toon produceert. Een ander raam komt in beweging en laat zijn antwoord horen. Ze maken een dissonante duotoon. Verschillende ramen reageren hierop om de harmonie terug te vinden. Zij gaan sneller op en neer en maken een accoord, dat wel lekker in het gehoor ligt. Uiteindelijk wordt het spannend samenspel.
Bij het allereerste zonlicht sterven de klanken langzaam weg. Een laatste zucht en de ramen staan weer in het gelid voor 'n nieuwe dag.