Van tijd tot tijd kom ik in Chèvremont. Ik loop m'n vaste route naar een vriend. Dalijk zie ik hem weer. Het bijzondere bankje.
Even lijkt het een weerspiegeling. Maar dan blijkt er precies een derde deel van het bankje naar buiten te zijn geschoven. Hij lijkt door het glas heen te gaan. Magisch.
Je kunt binnen zitten bij wind en regen of buiten in de zon. Je kunt samen zitten of kiezen voor meer privé. Ook handig als je ruzie hebt met je vriend, ineens zo’n raam ertussen. Even in de wacht gezet. Dat werkt vast op je lachspieren. Onbedoeld is het bankje ook nog eens perfect in deze Coronatijd.
In gedachte zie ik mensen naar behoefte het bankje meer naar binnen of naar buiten schuiven. Je kunt het tóch niet meenemen. Maar of dat goed zou gaan?
Wat een slim ontwerp! Zo sober, zo functioneel. En dus zo mooi.