Deze brug met herfstbladeren, brengen me bij Matisse. Dat gaat ver vind ik. Maar toch.
Het blauw van de leuning was zijn kleur. Gelobte uitknipvormen gebruikte hij vaak. Ze waren geïnspireerd op deze bladvorm, maar waaierden wilder uit.
Van de zomer waren we op een boekenmarkt in Bredevoort. Daar vond ik een prachtig boek over de cut-outs van Matisse. Kan ik eindeloos in bladeren. Ik houd van zijn vormen en heldere kleuren. Doordat hij zijn uitgeknipte vormen vaak in elkaars nabijheid plakt, worden tussenruimtes tegenvormen. De ‘vingers’ van zijn bladvormen en de achtergrond grijpen in elkaar.
Rechts zie je een van de ontwerpen voor glas-in-loodramen van een kapel in Vence. Bedoeld om de kleuren tot leven te brengen als er licht door valt, dat door de dag heen verschillende kleurnuances heeft. Zijn bladeren hebben ook een achtergrond van rechthoekige vormen, net als de stoeptegels.
In gedachte zie ik de oude, zware Matisse al in zijn rolstoel zitten en met een grote puntige schaar zijn herfst uitknippen.