Mijn deur staat open, maar er kan niemand in of uit. Alleen de lucht.
Er is een oranje zeil met meters en ventilator geïnstalleerd. Heeft iets van tentdoek dat oplicht in het donker. Ook het herkenbare ritsgeluid. Het opgesloten gevoel, die techniek en ‘t patrijspoortje doen me zelfs even aan een onderzeeër denken.
Onderzoek naar luchtlekken. Alle ventilatie-openingen worden afgeplakt, de meetapparatuur aangezet. De ventilator op de linkerfoto zuigt alle lucht uit m’n woning. Ik hoor een flink bromgeluid. Op de laptop volgt de onderzoeker het proces en wordt de uitslag van de onderdruk zichtbaar in een grafiek.
Dan wordt het klepje weer opengeritst en kan de onderzoeker de enorme ventilator keren. Start. De propellor komt in beweging. Steeds sneller, steeds meer lawaai. Nu wordt het heftig. Ik ben bang dat m’n huis opstijgt, het glas kapot knalt. Dan stopt het. Het staat hier flink onder druk, maar ik heb nog geen last van m’n oren.
Tenslotte de rookproef. De onderzoeker gaat met een rookapparaatje langs alle randen van ramen en twee balkondeuren. Op veel plekken zie je de rook ogenblikkelijk buitenshuis kringelen. Veel luchtlekken en ongewilde ventilatie dus. Verder is m’n huis goed, zegt ie.