Wat is toch de aantrekkingskracht van hoogwoners, hoogslapers en hoogzitters?
Bij stapelbedden vechten om het bovenste bed. Een ander perspectief en overzicht, een vrij gevoel. Hutten in de bomen, in een loft wonen, de bovenste etage. In de wolken zijn. Gaat het om los-van-de-wereld zijn, prachtige uitzichten hebben en misschien voorbij gaan aan inzichten?
Het plekje, een constructie met de opgetilde bank. Uitnodiging. Moeite moeten doen om erop te klimmen en daar te kunnen zitten. Wiebelende benen. De bank is hoog en jij voelt je weer klein. Maar ook op een voetstuk, iedereen kan je zien. Kijk op het brede water. De grasgroene pont die heen en weer vaart, de woon- en werkgebouwen in de verte, met een hap eruit. Het gras is platgetreden dus het verlangen groot, vertellen al die stickers.
Laat mij maar op 1‑hoog wonen en contact met de 'aarde' houden. Het straatleven volgen, foto's maken. Vanaf m'n balkon een praatje maken met een voorbijganger.