Achtertuinen, overal schuttingen en bouwsels. Iedereen trekt hier z'n eigen plan.
Vlak bij mij in de buurt staat dit schuurtje. Nou ja, staat? Hoe lang nog? Schuurtje en omheining houden dapper vol. Al de nodige keren opgelapt met gevonden platen en planken. Ook verschillende stukken schutting. Alles houdt elkaar maar net overeind. Voor de gezelligheid een plastic gordijntje voor het raampje. Zelf uitgeknipt.
Geen idee wie hier de bewoners zijn. Wat doen zij met het schuurtje? Is ook de tuin verwilderd? Niks te maken met 'keurig hoe het hoort'. Echt Noord.
Links kun je zo de achtertuin inrijden met de Scania. Snorfietsen niet toegestaan, 45 km-autootjes wel. In deze straat eigent iedereen zich de grond toe waaraan hij behoefte heeft. Met perceelgrenzen niets te maken. De gemeente laat ’t totnogtoe op z'n beloop.
Even wachten op de vuile lucht; die doet er nog een schepje bovenop. Wat wapperende was aan het balkon had het plaatje compleet gemaakt.