Mijn printer heeft de geest gegeven en mag weg. M’n oude toetsenbord maar meteen mee. En niet bij de container aan de overkant, maar op naar het recycle afvalpunt in Noord.
Fietsen gepakt en printer achterop. Mooi zonnig, maar fris weer. Al vrij snel komen we in een industriewijk. Grote, soms luxe bedrijfspanden, harde schaduwen. Maar ook leegte; niets of niemand te zien. En dan vallen ons naambordjes op als Back-upstraat, Processorstraat.
Weinig tot de verbeelding sprekende namen, maar in dit geval wel zakelijk en passend bij de panden. Toch lijkt bij de gemeente Amsterdam de fantasie voor naamgeving van straten, al langer uitgeput. Ik was laatst nog in een nieuwbouwwijk met een Kartonstraat. Dan woon ik liever op de Klinkerweg. Mijn vriendin zou graag om de hoek willen wonen, in de Nageljongenstraat.
Ik heb al lang een kinderverhaaltje in m’n hoofd, met op een kaart namen als: de ‘Koffiekanweg’, de ‘Muizenvallaan’ en het ‘Ikkanniemeer’. Misschien komt het er nu eens van.
Intussen aangekomen op de Toetsenbordweg ! Nou, dan dóen we dat toch.