Bij de pont hebben ze een fiets uit het IJ gevist. Ik zag hem 's avonds op weg naar Noord én de volgende ochtend, weer Noord uit. Hij leek vol met wratjes te zitten. Eenmaal weer op huis aan, was-t-ie weg.
Dat duistere, modderige beeld met roestfragmenten, roept bij mij meteen een spannende onderwatersfeer op met een oud gezonken scheepswrak, waar scholen vissen in en uit zwemmen. Zo'n wrak wordt door de jaren langzaam weer in bezit genomen door de natuur. Er komt een laag bezinksel op, er groeien weer waterplanten in en op en allerlei (schelp)dieren vestigen zich er. En welke schatten bergt het nog meer?
Hoe en wanneer deze fiets in het water terecht is gekomen, geen idee. Maar lang genoeg om er zeepokken op te laten neerstrijken. Hun bewoners zijn 'n soort minikreeftjes die 'vanuit huis' met tentakeltjes plankton naar binnen waaieren. Zeepokken in zoet water?
Ik ken ze alleen op mosselschelpen, waarbij het een aardig werk is ze eraf te tikken. Gek eigenlijk zo'n schelp-op-schelpconstructie.
In Amsterdam haalt de fietsenvisboot wel 12000 fietsen per jaar uit het water. Ik zie van tijd tot tijd ook hoopjes oud roest op de waterkant. Daar slaan mensen aan het vissen met magneten, in de hoop dat … Laatst zag ik daar nog een verroest geldkistje tussen staan.