Buizenmeubelen waren in de jaren 30 modern. Gispen wist stoelen ook nog comfortabel te maken. Je komt zijn meubels nog altijd veel tegen. Behalve dan dat ene tafeltje, waar ik al zó lang naar op zoek ben.
Mijn moeder vertelde dat ze in die jaren in Venlo boven een winkel woonden met stalen kantoormeubels van Gispen. Toen zagen ze blijkbaar de functionaliteit en schoonheid al, en de commerciële mogelijkheden. En dat in de tijd van zware meubels in donkere interieurs.
Licht, lucht en ruimte werden uitgangspunt. Je ziet dit optimaal terug in dit vierkante tafeltje, met een onderstel van verchroomde buis en een blad van glas. Bijna alle bijzettafels van Gispen die we kennen, zijn rond. Na lang speuren op het internet zag ik een heruitgave van oude Gispencatalogi, op een verlopen veilingkavel. Daarin vond ik dit kleine plaatje.
Mijn woonkamer is niet zo groot. Dan kan zo'n tafeltje wel, want eigenlijk is het er niet, omdat het volledig opgaat in zijn omgeving. Je kijkt door het glas heen en de verchroomde buis weerspiegelt de omgeving. Een strenge basisvorm van gebogen buis als 'n oneindige lijn van staal in een mooie verhouding met het kwetsbare blad.
Ik ben dit exemplaar nog nooit ergens tegengekomen. Hoe onbereikbaarder iets blijkt, hoe groter de droom.