Wat mooi, dit jonge dier. Die diepzwarte vacht, die glans. Hij/zij lijkt nog geslachtloos.
Hij maakt zich los van de achtergrond en heeft een scherpe vorm alsof ie uitgeknipt is. Behalve dan die eigenwijze pluimpjes op de staartaanzet. Hij staat er met trots en zelfbewustzijn met gerekte nek. Ik zie er iets in van het werk van Marino Marini die met zijn prachtige gestileerde beelden, de gestrekte kracht en verbinding van paard en ruiter weergeeft.
Het is bijna een silhouet van plaatstaal, net als die immense, veel bevochten Spaanse Osborne stier van de sherry. Dat is overduidelijk een mannetje en heeft ook prominente hoorns. Dit dier niet.
Ik vermoed en hoop dat het een Black Angus-ras is, uit Schotland. Dit is een van de weinige zwarte en hoornloze soorten en een vleeskoe, dus immense uiers zul je bij die koeien niet aantreffen én ze worden niet 'onthoornd'. Goed weerbestendig kunnen ze ook het hele jaar lekker vrij de wei in.