Kan het niet laten deze foto toch even te maken. Mijn smartphone met z’n groothoek, helpt nog een handje mee.
Met een sterk perspectief en veel verdwijnlijnen. En de lekkere blauwe lucht. De treinen staan stil, maar starten zo weer op om in volle vaart verder te gaan op de twee ‘lijnen’ voor zich, waar ze mee verbonden zijn.
Ik wil nog wel even snel het grote raam van de machinist wassen. Hij moet toch vrij zicht hebben op alles wat voorbij zoeft: de wolkenluchten, het vlakke land, bomenrijen, de weiden met koeien en schapen, de boerderijen, de aardappelakkers, de gele koolzaadvelden, de bossen, de huizen met achtertuinen, de flats, de kassen, de bollenvelden, bedrijven, de viaducten, rivieren, kanalen met vrachtschepen, de dijken, de mistige sfeer in de vroegte, de roze ochtend, de maan en lichtjes in het donker, wachtende mensen, de spoortunnels, de seinen, tegemoet komende treinen en spoorwegovergangen.
Ik neem de trein!