In de kale straat zie ik twee vrouwenportretten met info. Dit is m'n tweede bezoek aan industriemuseum TextilWerk in Bocholt.
De exposities dit keer: 'Mythos Neue Frau' en 'Use-less'. Een historisch mode-overzicht tegenover hedendaags mode design van kunststudenten, uitgaande van hergebruik en duurzaamheid.
Eenmaal binnen kan ik er zwerven in verlatenheid. Ben ik de enige bezoeker? Een suppoost wil me heel graag rondleiden. Ik houd het vriendelijk af. Wil juist kriskras m'n eigen gang gaan, alleen zijn met mijn gedachten en gevoel. Altijd spannend zo'n oude fabriek en z'n geschiedenis. Mooi en subtiel gerenoveerd.
Na afloop kom ik vanuit de koelte van het gebouw weer in de warme zon. Nu kijken de twee vrouwen mij opeens aan. Versluierd, op afstand. De een geraffineerd als Marilyn M, de ander juist met open onschuldige blik. Alsof ze me ter verantwoording roepen. Dat de kleding die ik draag niet vanzelfsprekend is. Stof tot nadenken. Maar een wolk voor de zon en wég zijn ze.
In de zon zien mensen die voorbijrijden hen nu van de achterkant. Zou ik ook wel … Maar ik wil het niet weten, stap op de fiets en kijk niet om.