Dwars op een gevelhoek zie ik tegen de dakrand een zilveren jongen met een wereldbal in zijn handen.
Kan hij op een muur lopen als een gekko? Hij trekt zo veel meer aandacht dan wanneer hij rechtop op de rand van het platdak zou staan. Is hij misschien omgevallen of echt zo bedoeld? Als een soort boegbeeld, uithangbord.
Ik moet even denken aan de god Atlas, die voor straf eeuwig de bol van het hemelgewelf op zijn schouders moest torsen. Hij kijkt op ons neer vanaf het timpaan van de achtergevel van het paleis op de Dam.
Waar staat de jongen nou voor? Ik zie een hoekpand met een laag deel en meerdere deuren. Alleen om de hoek zijn huisnummers te zien. Geen enkele aanduiding van een sociale of creatieve functie. Van dichtbij zie je dat het een geschilderde etalagepop is met draaipunten, ook de wat klungelige ophanging van beeld en bol. Een privé actie dus. Maar wel een die opvalt.
Het pand blijkt het voormalig postkantoor van Sloterdijk, een gemeentelijk monument. Er staat nog een brievenbus. Er zijn nu woningen en bedrijfjes in gehuisvest. Op archieffoto’s mis ik de zilveren jongen al. Maar ik weet nog steeds niet wat ie nu wil zeggen.