Februari 2021. Zeldzaam ijsgezicht langs de Scheepsbouwweg. En ruim een jaar later, wat is er gebeurd?
Schaatsplezier op een namiddag. Sinds lang kun je weer op water staan. In tegenlicht donkere figuren. Ouderwetse taferelen, sleetjes, een kind schaatst achter een stoel. Verbindend voor de buurt. Ik denk even aan de ijspret-schilderijen van Avercamp begin 17e eeuw. Maar daar krioelde het van zeer gedetailleerde figuurtjes met allemaal hun eigen activiteit, langzaam vervagend in de verte.
Dan dezelfde plek, bijna lente 2022. Een grote verandering. Er staan een aantal macabere 'zwarte dozen' voor 16 prefab 3-hoog terraswoningen op palen, half in de vaart gebouwd. Geen vorst gehad, dus de bouw gaat snel. De wijdsheid is weg. Ook het uitzicht van de bewoners links. De zon strijkt in de namiddag nog in banen over het water.
Zouden ze geweten hebben van deze bouwplannen, het bestemmingsplan hebben ingezien? Of viel het koud op hun dak?
De bebouwing in Noord rukt op. Ook in mijn buurt. Voller en de hoogte in. Rafelranden worden nou eenmaal gladgestreken.