Liep weer eens te speuren op een rommelmarkt in Antwerpen. Daar stond ie. Toen nog niet eerder gezien. Mijn ogen werden telelenzen. Die hoort bij mij. Ik liep kwasi ongeïnteresseerd door. Wat zou ik er voor over hebben?
Als ik lekker in mijn vel zit, kan ik goed onderhandelen. Zal ik van mijn vader hebben. Die was vertegenwoordiger. Nog een rondje lopen maar. Maar stel dat hij dalijk weg is.
Ik pakte hem op. Roestig gietijzer, twee helften met een schroef bij elkaar gehouden. Een spaarvarken blijkbaar. Z'n neus fier in de lucht. Lekkere mollige varkenspootjes. Zo'n groot zwaar beest kon onmogelijk vliegen met die kleine vleugeltjes. Aandoenlijk. Voor een mooie prijs kreeg ik hem mee.
In verschillende culturen zie je symbolische gevleugelde figuren als engelen en dieren. Denk maar aan het paard Pegasus. Je moest wel een verheven dier zijn. Als ordinair varken kwam je daar natuurlijk niet voor in aanmerking.
Maar vergis je niet, varkens zijn hoogst intelligent. Mijn varken wist natuurlijk allang dat ie geen centimeter los van de grond zou komen. Maar hij was toch maar mooi hét symbool voor 'onmogelijkheid' geworden. Als hij iemand hoort opscheppen, zo van "Ik word een superster, let maar op", hoor je hem denken: "Ja ja, when pigs can fly". Ofwel, geloof je het zelf.