Veilig en warm vanuit de auto zie ik in de verte een fietsertje in de mist. In de koude vochtige ochtend fietsend langs de vaart. Als in een animatiefilmpje.
Spiegelbeeld kleeft als een magneet aan Fietsertje en fietst altijd met hem mee. De bomen laten binnenkort hun bladeren los, als de wind dat wil. Maar nu is het windstil. De lange, lange rechte weg kent hij door en door. Hij bezorgt verswaren van de boerderij bij bedrijven in de buurt. Dus hier en daar even de dijk af, en dan weer samen verder fietsen.
Als de mist wat oplost, steekt er toch een fikse wind op en ploegt Fietsertje voort. De kruinen van de bomen buigen tegen hem. Hij trapt heel stevig door, daar wordt ie lekker warm van. Spiegelbeeld gaat erin mee, maar plotseling haakt hij af en kiest z'n eígen tempo. Fietsertje kent hem langer dan vandaag en gaat verder met afleveren van z'n pakketjes.
Wind mee en vrachtje kwijt, snelt hij over de weg terug. Zodra 't kan pikt hij Spiegelbeeld weer op en zijn ze opnieuw samen. Ja, nu klopt het weer.